Chorwacki klejnot przyrodniczy: Park Narodowy Jezior Plitwickich

Park Narodowy Jezior Plitwickich to topowy punkt turystyczny w Chorwacji, przyciągający tłumy odwiedzających na równi z Dubrownikiem. Ten unikalny rezerwat przyrody stał się oficjalnym parkiem narodowym już w 1949 roku, a jego niezwykłość została doceniona przez UNESCO, które w 1979 roku wpisało go na listę światowego dziedzictwa.

Jeziora Plitwickie usytuowane są strategicznie pomiędzy stolicą Chorwacji a nadmorskim Zadarem, co sprawia, że stają się obowiązkowym przystankiem dla osób podróżujących po kraju i chcących doświadczyć niesamowitego kontaktu z naturą. Najważniejszym punktem tego obszernego parku narodowego jest zestaw szesnastu jezior krasowych, połączonych siecią wodospadów, ukrytych w gęstym lesie zamieszkałym przez różnorodną faunę – od jeleni i niedźwiedzi, poprzez wilki i dziki, aż po rzadkie gatunki ptaków. Jeziora podzielone są na dwie grupy – Górne i Dolne Jeziora – które łączą się ze sobą kaskadowo. Park Narodowy, znajdujący się na obszarze 300 kilometrów kwadratowych, oferuje system jezior o łącznej długości ośmiu kilometrów. Najwyższy punkt parku wznosi się na wysokość 1280 m n.p.m., najniżej położony jest na 380 m, a różnica wysokości między poszczególnymi jeziorami oscyluje w granicach 135 m. Największy z wodospadów, Veliki Slap, ma imponujące 70 metrów wysokości.

Najlepszą porą na zwiedzanie Parku Narodowego Jezior Plitwickich

W okresie letnim, zwłaszcza w lipcu i sierpniu park narodowy cieszy się dużym zainteresowaniem turystów, którzy przybywają tu na jednodniowe wycieczki z chorwackiego wybrzeża. Warto jednak pamiętać, że latem poziom wody w jeziorach może być niższy. Pomimo tych drobnych utrudnień warto jest odwiedzić te miejsce i podziwiać zapierającą dech w piersiach scenerię parku. Idealnym czasem na odwiedziny są bez wątpienia pory przejściowe: wiosna i jesień. Wtedy to turystów jest zdecydowanie mniej, a przyroda prezentuje się niesamowicie pięknie. Wiosna to szum wodospadów i górskich strumieni, które budzą się do życia po zimie. Jesień zaś obfituje w niesamowitą kolorystykę drzew, które swoimi odcieniami czerwieni i żółci tworzą niepowtarzalny spektakl. Jeżeli myślicie, że zima to jedyny okres, kiedy nie warto odwiedzać tego miejsca, jesteście w błędzie. Śnieżne korony drzew i pokryte lodem powierzchnie jezior tworzą bajeczny, zimowy pejzaż.