Choroba Hashimoto to stan, kiedy tarczyca, niewielki gruczoł umiejscowiony u podstawy szyi, staje się celem ataku układu odpornościowego. Jak część systemu hormonalnego, tarczyca jest odpowiedzialna za regulację wielu vitalnych funkcji naszego ciała. Z tego powodu, Hashimoto jest najczęściej spotykanym źródłem niedoczynności tarczycy. Zapoznaj się poniżej z jej objawami, czynnikami ryzyka oraz metodami leczenia.
Zapalenie tarczycy wywołane chorobą Hashimoto, w literaturze medycznej określane jako przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy, często prowadzi do niedoczynności tego gruczołu. Chociaż głównie dotyka kobiet w średnim wieku, choroba może wystąpić u każdej osoby niezależnie od płci i wieku, a nawet u dzieci.
Hashimoto na początku swej aktywności może być trudna do zauważenia przez pacjentów. Często pierwszym widocznym znakiem jest powiększenie gruczołu tarczowego – tworzenie się tzw. wola. Wiele osób nie kojarzy pojawiających się wcześniej objawów z chorobą tarczycy. Hashimoto jest chorobą postępującą powoli przez lata, powodującą przewlekłe uszkodzenia tarczycy i skutkującą spadkiem poziomu hormonów tarczycy we krwi.
Objawy niedoczynności tarczycy, które mogą świadczyć o chorobie Hashimoto, obejmują:
Znaczne zmęczenie i senność
Podwyższona wrażliwość na niskie temperatury
Problemy z wypróżnianiem
Skórę suchą i bladą
Obrzękniętą twarz
Kruchość paznokci
Utratę włosów
Powiększenie języka
Nieznany przyrost masy ciała
Bóle mięśniowe, tkliwość
Stawy ból i sztywność
Osłabienie sił mięśniowych
Zaburzenia miesiączkowe (najczęściej długie i obfite)
Depresja
Kłopoty z pamięcią
Jeśli zauważysz u siebie kilka z wymienionych powyżej objawów i nie znajdziesz dla nich logicznego wyjaśnienia, powinieneś skonsultować się z lekarzem. Opowiedz mu o dostrzeżonych symptomach, a prawdopodobnie skieruje Cię na badanie poziomu hormonów tarczycy. Choroba ta może wynikać również z predyspozycji genetycznych. Jeśli ktoś w Twojej rodzinie już miał problemy z tarczycą, powinieneś zachować szczególną ostrożność.