Poprzez liczne mediumy dociera do nas informacja, że przeciętny człowiek używa jedynie 10% swojego mózgu, a niektórzy nawet mniej. Według tego mitu, pozostałe 90% naszych szarych komórek leży nieużywane, marnując potencjał stania się geniuszem. Czy jednak natura rzeczywiście działa w tak marnotrawny sposób? Jakie są faktyczne dane na temat funkcjonowania i wykorzystania ludzkiego mózgu?
Należy podkreślić, że mózg jest organem absolutnie unikalnym. Mimo że jego masa wynosi tylko 2% całkowitej masy ciała, to zużywa on około 20% wszystkich spalonych kalorii. Jest zbudowany w 60% z tłuszczów, a reszta to woda, białka, minerały i węglowodany.
Interesujących faktów dotyczących mózgu nie brakuje. Jego temperatura jest wyższa o 2° w porównaniu do temperatury reszty ciała, co sugeruje ogromną intensywność procesów zachodzących w szarych komórkach – mogłaby ona przewyższyć moc najsilniejszych komputerów. Warto dodać, że mózg zasilany jest energią elektryczną, która mogłaby zapalić żarówkę o mocy 25 W. Struktury mózgu, określane profesjonalnie jako mózgowie, tworzą naczynia krwionośne, których długość wynosi cztery razy więcej, niż obwód Ziemi, a także nerwy, głównie neurony i komórki glejowe.
Pozostaje pytanie: jak badamy funkcjonowanie mózgu?
Naukowcy od wieków analizują budowę mózgu poprzez autopsję oraz używają mikroskopów. Jednak anatomia nie dostarcza pełnej wiedzy na temat działania tego żelatynowego organu, który ma zdolność do samorefleksji. W XIX wieku rozpoczęły się pierwsze kontrowersyjne eksperymenty na żywych zwierzętach, które polegały na uszkadzaniu poszczególnych obszarów mózgu i obserwowaniu reakcji. Pionierem tych badań był francuski fizjolog Jean Pierre Flourens.
Współczesny rozwój neuroobrazowania umożliwił naukowcom faktyczne śledzenie aktywności mózgu podczas wykonywania różnych zadań. Obecnie stosowany jest szereg technik obrazowych do monitorowania funkcji mózgu, w tym tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny i elektroencefalografia (EEG).